Çay Risalesi__
Çaysızım dedi .
Başını önüne eğmiş ,
mahçup bir halde.
Bir bardak çay doldurup ,
koydum önüne.
Derdinin dermanı ,
bunun içinde
deyip uzaklaştim öylece .
Çay -sızım .
Yudum ,yudum bir yüreğe
çarpmış gibi.
Sızdıkça sızıyor,
sızılarım.
biz cihana
çay içmeye gelmişiz.
Dayanır mı içişimize
çay bahçeleri.
Demi, gecelerin deminden
biraz hüzün, biraz özlem.
çayımıza düşmüş yüreğimizden
sıcaklığı bu yüzden.
kızıl teninde
ne hülyalara daldım
nice ömrü , nice düşü
bir bardağa bıraktım.
Aşk bağına girmeden, hali bilinmez .
biz daha çay da kalmışız.
Bir iffeti var herşeyin
Bedenin ,aklın ,imanın.
Bir yudumda ,içmek değil ,
Manasına girmektir, hayatın.
Biraz sessizlik .
Bu sessizliği sadece
senin sesin bozsun.
Ve gözlere uyku inmese .
Gece boyunca hep çay içilse.
Belki hiç büyümeyen ,
bir çocuğum.
Ve sen çocukluk düşlerimin
hiç kısılmayan sesi.
Ne çare
senden gayrısında.
Silen sensin
gözümüzün yaşını da.
Ne harf ne kelime ,
sussak dahi anlarsın.
Demine dem yap ,yüreğimi de.
Gördüğüm en güzel yârsın.
Muhabbetimizi bilseler ,
koyarlar ikimizi de
Ayrı ayrı zindanlara.
Muhabbetimizi çekemediler
ey gözleri sürmelim.
Dilimiz mi sürçmüş
Sevmelerimizden olsa gerek.
Suskunluğu yapıştırsak kelimelerimize
Demlensek bakişlarimizla .
Konuşsak suç ,sussak suç
Belki sevmelerimizde suç.
Ey müptela olduğum
Sen yine ,usulca gel
Zifrinle geceme .
yüreğime ok gibi saplandın
ey zifrini gecelerime süren yar .
Dumanında şu garibi savurdun
Ey deminde demlendiğim yar.!
