Zeka
-
Zeka
En genel olarak, yepyeni bir duruma, bu yeni oluşumun öğeleri arasında varolan ilişkileri kavrayarak kolaylıkla uyum sağlama gücü, melekesi; insanın deneyimini ve bilgisini yeni karşılaştığı somut durumlara uydurmak suretiyle sergilediği problem çözme yeteneği. Gösterge ya da sembolleri yorumlama ve ilişkileri kavrama ve böyleliklede gözlemlenen olayların ve eşyanın mahiyetini açıklama yetisi; insan zihninin karşı karşıya kaldığı teorik ve pratik problemleri belleğin, tasavvur ve kavramsal düşüncenin de yardımıyla tatmin edici bir biçimde çözebilme kapasitesi.Yapılanışında doğuştan getirilen öğelere ek olarak, duygusal ve toplumsal yaşamın da büyük bir rol oynadığı zeka soyııt zeka ve somut ya da pratik zeka olarak ikiye ayrılır. Bunlardan soyut zekayı belirleyen en önemli özellik, onun duyu-verilerini, bilgisi önceden kazanılmış ve açıklanmış genel durumların, bir yasa ya da ilkenin özel bir hali ya da özellemesi olduğunu keşfetmek suretiyle anlaması ve yorumlamasıdır. Başka bir deyişle,soyut zekaya sahip bir insan sembolleri ve kavramları beceriyle kullanan kişidir. Oysa somut veya pratik zekanın en önemli özelliği, onun somut verileri kolaylıkla kullanabilmesinden meydana gelir; başka bir deyişle, somut zeka deneysel malzeme ya da verileri, geneli hiç hesaba katmadan, aynı şekilde özel ve somut olan başka bir veri aracılığıyla anla maktan oluşur.