Astek Dini
-
Orta ve Latin Amerika’da yaşayan Aztekler, Mayalar ve İnkalar, yöreye Hıristiyanlığın girişine kadar bölgede önemli medeniyet tesis etmiş olan halklar olarak bilinir. M.S. 16. yüzyıldan itibaren yöredeki İspanyol egemenliğiyle birlikte bu gelenekler önemli ölçüde tarih sahnesinden silinmiştir. Azteklerin tanrı inancında yüce tanrı Tonacatecutli eşi ile birlikte tanrısal hiyerarşinin başında bulunmaktadır. Onlar en üst gök âleminde ikamet etmektedirler. Bundan başka efsanevi kral tanrı Ketsalkovatl, savaş tanrısı Tezkatlipoce, yeryüzü tanrıçası Tlazolteotl, güneş tanrısı Tonatiuh ve yağmur tanrısı Tlaloc önemli tanrısal varlıklardandı. Aztekler dünyanın ezeli sulardan çıkmış olduğuna ve dokuz yer altı ve dokuz ya da on üç gök tabakası bulunduğuna inanmışlardır. Geçmişte dünyadaki yaşamın dört kez yıkılıp yok edildiği var sayılmıştır. Sırasıyla su, kaplanlar, ateş ve kasırga ile dünyanın yok edildiğini ve her defasında tanrıların yeryüzünü tekrar imar ettiklerini düşünmüşlerdir. Onların inancına göre yeryüzündeki yaşam bir daha yok edildiğinde artık tanrılar onu tekrar imar etmeyeceklerdir.
Aztekler birçok ünlü görkemli mabetler inşa etmişlerdir. Mabetlerde ve kült merkezlerinde kurban törenleri düzenlenirdi. Kurban törenleri arasında özellikle güneş tanrısı için yapılan insan kurbanlarının oldukça yaygın olduğu söylenmektedir. Aztekler ölülerin ya yeraltı dünyasına ya da yağmur tanrısı Tlaloc’un cennetine gittiğine inanırlardı ve bu nedenle ölülerin cesetlerini yağmur tanrısının rengi olarak düşündükleri maviye boyarlardı.
