Yılmaz Özdil'in yazılarını okurken de bu duyguya kapılırım. Şu adamın bu kadar da haklı olması aslında hiç iyi değil, adam dibine kadar haklı, sapına kadar haklı, şurada da şu haksız eleştiriyi yapıyor, abartıyor denecek bir yanı yok derim.
Yılmaz Özdil'i bir tek konuda haksız buldum, o da çok sevdiğim muhabir ve spiker Ece Zereycan'a haksız eleştiride bulunmasıydı. Ece bence süper bir insandı, hem spiker olarak, hem muhabir olarak son derece güzel çalışan hem stüdyo, hem saha insanı çok sevdiğim beğendiğim bir kadındı. Son derece de hanımefendi, zarif ve kibar bir kadın.
Değerlerimiz niye harcanır gider kimse anlamaz. Değer harcamakta üstümüze yok. En değerli insanlarımızı bozuk para gibi harcar gavura satarız üç kuruşa.
Neyse bir adamın bir kusuru da olsun ki nazar boncuğu olsun diyelim. Nazara mazara elbette inanmam da lafın gelişi. Yoksa Niçe gibi o da kafayı yer. Niçe aşırı haklı olmaktan dolayı büyük bir bunalıma girdi. O kadar haklıydı, o kadar haklıydı ki aşırı haklıydı. Çok da aşırı haklı olmak iyi değildir. Ben bunu bilir bunu söylerim.
