Agape

[phi]

Platon'un felsefesinde, iyilik, güzellik gibi, ezeli-ebedi ve yetkin idealara duyulan, zaman zaman ahlaki, manevi ya da tinsel bir temeli olan aşk için kullanılan Yunanca terim. 2 Ortaçağ Hıristiyan felsefesinde, Tanrı adına insanı ve insan aşkına Tanrı'yı sevme tavrı. Özellikle Hıristiyan Ortaçağ geleneğinde, insan için Tanrı'ya, Tanrı adına insana duyulan aşk; tikeli aşan, karşılık beklemeyen yoğun tutku