Agrapha Dogmata
-
Grekçe yazılı olmayan öğretiler anlamına gelen deyim. Terim biraz daha özel olarak, başta Aristoteles olmak üzere, kimi filozof ve Platon yorumcusunun Platon'a izafe ettiği, diyaloglarda yer almayan, fakat Platon ve Platoncular tarafından Akademi' de bir şekilde savunulan metafizik öğretiyi, daha özgül olarak da sayı-idea teorisini tanımlamak için kullanılmıştır.
Aristoteles tarafından dillendirilen agmpha dogmata tezi, Platon'un gerçek İdealar öğretisinin, Akademi'de Platon ve onun yakın çevresindeki filozoflar tarafından benimsenmiş bir öğreti olduğunu ortaya koyar. Dolayısıyla bu öğreti Akademi' deki uzmanlar veya felsefede ileri bir düzeye erişmiş insanlar için değil de, ortalama okuyucular veya halk için kaleme alınmış olan diyaloglarda bulunmaz. Aristoteles'e göre, Platon, iki dünyalı metafiziğinde, değişmez özler olarak İdealar'ın varoluşunu öne sürüp, duyusal şeylerin, varoluşlarını bu İdealar' dan pay almaya borçlu oldukları için, onların adını aldıklarım belirttikten sonra, duyusal şeyler ile İdealar arasına matematiksel nesneleri yerleştirir. Fakat Aristoteles, Platon'un burada kalmayıp, İdealar'ın geri kalan her şeyin sebepleri olmasından hareketle, onların öğelerinin her şeyin ögeleri olduğunu öne sürmeye geçtiğini belirtir. Bu ögeler ise, Büyük-ve-Küçük olanla Bir olandır, çünkü İdealar, Büyük-veKüçük olandan, Bir olandan pay almak suretiyle, sayılar olarak varlığa gelirler. Başka bir deyişle, İdealar'ın ögeleri ve dolayısıyla İdeaların kendilerinin arkheleri olduğu her şeyin nihai ilkeleri, madde olarak Büyük-ve-Küçük olan ile form olarak Bir olandır.