efelsefe

"Senin cahilliğin, benim yaşamımı etkiliyor"
Celal Şengör.
Son zamanlarda duyduğum en güzel cümle.

İsyan etmek de bana göre bir yas biçimi...
Üzüntüden kendi kendini yere atmak da...
Avazı çıktığı kadar bağırmak da...
Suçlamak da...
Çünkü bu felaket sınırları aştı geçti.
Acı yaşayanlara Peygamber örnekleri verip de vaaz etmeyin.
Belki sonra ama şimdi değil.
Hem herkesin Allah'a bağlı, olayları anlamadaki feraseti,duygu durumu, mukavemet gücü, sabrı peygamberlerle aynı olabilir mi?

Evet insani duygularından arınmış değiller ama Allah zayıf,ruhsal anlamda yetersiz, acı eşiği düşük, sabır hususunda güçsüz birini peygamber yapmaz ki..
Peygamberlerin kaldirabildiğini her insan kaldıramaz ki!
Sadece Allah'a yaslanmayı telkin edebilirsiniz Allah inancı olan birine.. belki ölümü anlamlandırabilirsiniz zihinlerinde yeterli bilginiz varsa.

Fakat bunlar sıcağı sıcağına olacak şeyler değil.

Evet sabır, ilk anda gösterilen şeydir diyor Allah Resulü. Bu doğru. Fakat her insandan bunu bekleyemezsiniz. Bu sadece olması gereken bir temennidir.

Herkes o ruhsal güce sahip değil.. ve Allah da kullarına sahip olduklarına göre muamelede çok merhametli.

Bu yazıyı yazdım..Çünkü acıyı yaşamış, evlatlarını,anne-babasını, eşini, dostunu toprağa vermemiş insanların, bağıran,isyan eden,suçlayan insanlar için sosyal medyada bilirkişi gibi yorum yapmalarını insan tarafım kabullenemiyor.
Söylemezsem olmaz dedim.

Acıyı bizzat yaşamış insanları bırakın..düşün yakalarından istiyorum.

bizzat insanın sorumsuzluğu, malzemeden çalmalari nedeniyle en sevdiklerinden olmak hiç kolay değil.
insan tüm tutunduklarını tutamadığında kendini kaybedebilir bu çok insani.

Herkesin bu hayata yüklediği anlam farklı. Herkesin ölüme bakışı farklı. Herkesin acılara karşı mukavemeti farklı. Herkesin tutunabileceği bir yaratıcı fikri de olmayabilir.
Olsa bile o an kendini kaybedebilir.
Acının dini,mezhebi,rengi, ırkı yok ki!
Kimi kabule geçer,teslim olur rahatlamaya çalışır.

Kimi bağırdıkca,isyan ettikçe boşaltır içindeki acıyı.

Kendine rahatlayacağı manevi yollar seçse insan elbette daha iyi.

Fakat bize mi soracak yavrularının hepsini toprağa vermiş bir anne, o an nasıl tepki vereceğini?
Ne diyeceğini?
Ne söyleyeceğini?
Yapmayın ne olur..

Kucaklayın acıdan kalbi delinmiş insanların duygusunu.
Telkin vermeyin, öğretmeye çalışmayın,susturmayın.
Tutun ellerini, sarılın, ağlayın birlikte.
Zamanı ilaç olarak yaratan Allah'a sığının.
İddialı konuşmayın.
O üstten konuşmalar, eleştiriler, acıları Allah korusun sizin de üzerinize çeker.
Altından kalkamazsınız.
Yapmayın.
Gün, acıdan bitap düşmüş yürekleri sarmalama günüdür.
Gün,acıları sarma günüdür.
Gün,yasa ortak olma günüdür.
İnanın kimsenin sizin talimatlarınıza ihtiyacı yok.

Lütfen biraz sessiz olun.

Ne güzel şiir.
Şimdiye kadar bilmiyor olmak üzdü beni.

@Sputnik ,aksini iddia eden bir söylemim oldu mu?

@Sputnik , o halde teşekkür ederim. Saygılar.