Yaşlı insanların en çok pişman oldukları şeyler...
-
Anı bilinçli bir şekilde yaşamak gibisi yoktur ancak kaçta kaçımız bunun bilincinde? Hangimiz yaşımız gençken ve vücudumuz enerji dolu iken kendi isteklerimiz doğrultusunda yaşadık veya yaşıyoruz?
Bir araştırmaya göre yaşlı insanların en çok pişman oldukları mevzular şunlar:
- Keşke başkalarının benden beklediği hayatı değil, kendime sadık bir hayatı yaşama cesaretine sahip olsaydım.
- Keşke bu kadar çok çalışmasaydım.
- Keşke duygularımı ifade etme cesaretine sahip olsaydım.
- Keşke arkadaşlarımla iletişim halinde kalsaydım.
- Keşke daha mutlu olmama izin verseydim.
Dipnot: Bu mevzunun dinle imanla hiç alakası yok. Yani yaşlanınca "Aman da keşke Müslüman olsaydım" minvalinde kara kara düşünenler yok.
-
Sadece birinci şık için keşke diyorum.
Hep başkaları için yaşadım.
Hep başkalarının mutluluğu için kendimi feda ettim.
Ailem, halkım ve vatanım diye diye hep kendi yaşamımı hiçe saydım.
İnsanların nankör, kalleş ve omurgasız olduğu bir dünyada hiçbirşey değmezmiş.
Çok pişmanım, keşke kendim için birşeyler yapsaydım.
En nefret ettiğim şey olmasına rağmen bazen egoistlere hak veriyorum
Bu yüzden açtığın bu başlık belki birilerine yardımcı olur. -
Bence kendi keşkelerimizin bir anlamı yok. Kişi olarak ne yapsak şu ankinden çok farklı olamazdık.
Bence keşkeler bizim dışımızdadır. Örneğin keşke babam çok zengin olsa yüklü bir miras bıraksaydı diyebiliriz. Keşke beğendiğimiz bir ülkede doğsaydım diyebiliriz.
Bu gibi şeyler zaten değişmeyecek olduğu için keşke diye bir şey yoktur. Düşünmemek gerekir.