AYET, AYET KUL OLMAK..

[Mertaşkın]

Hz. Ali’nin küçük oğlu Hz. Hüseyin, bir gün ziyaretine gelen bazı zevat ile bir arada yemek yiyordu.
Kölesi, yemek getirirken kaza ile yemek kabını Hz. Hü­seyin’in üzerine döktü. Hz. Hüseyin bir anda öfkelenip kö­leye dik dik baktı. Bunu gören köle:
“Takva sahipleri öfkelerini yutanlardır” mealindeki âye­ti okuyunca Hz. Hüseyin’in sinirleri gevşedi ve:
“Öfkemi yuttum” dedi.

Bunun üzerine köle, âyetin devamını okudu: “Onlar insanların kusurlarını affedenlerdir.” Hz. Hüseyin,
“Kusurunu affettim” karşılığını verdi. Köle, âyetin sonunu da okudu:
“Allah, iyilik yapanları sever.”

Hz. Hüseyin, “İyilik olarak seni âzâd ediyorum, artık hür ve serbestsin” dedi.
Köle son derece sevindi ve mutlu oldu.

Hz. Hüseyin, yanındaki misafirlerine, bu vesileyle her­kese ders olacak şu açıklamayı yaptı:
“Gördünüz, Allah’ın kitabından bir âyet bilmesi ve ye­rinde okuması onun, hem cezadan kurtulmasına, hem de hürriyetine kavuşmasına neden oldu. Sizler ve bizler de Allah’ın kitabından ne kadar çok şey öğrenir ve uygularsak o kadar hür yaşar; nefsimizin ve dünyanın esaretinden kurtuluruz. Ayrıca Allah bizi o kadar mükafatlandırır.”
Evet, Allah’a hakkıyla kul olmak, insanı bütün maddî şeylerin tutsaklığından kurtarır ve Kur’ân’ın saadet ikli­minde daha özgür yaşamamıza neden olur.

Ali imran 134.ayet : O takvâ sahipleri ki, bollukta da, darlıkta da Allah için harcarlar, öfkelerini yutarlar, insanların kusurlarını bağışlarlar. Allah ise iyilik yapanları sever.
AYET, AYET KUL OLMAK.
Hz. Ali’nin küçük oğlu Hz. Hüseyin, bir gün ziyaretine gelen bazı zevat ile bir arada yemek yiyordu.
Kölesi, yemek getirirken kaza ile yemek kabını Hz. Hü­seyin’in üzerine döktü. Hz. Hüseyin bir anda öfkelenip kö­leye dik dik baktı. Bunu gören köle:
“Takva sahipleri öfkelerini yutanlardır” mealindeki âye­ti okuyunca Hz. Hüseyin’in sinirleri gevşedi ve:
“Öfkemi yuttum” dedi.

Bunun üzerine köle, âyetin devamını okudu: “Onlar insanların kusurlarını affedenlerdir.” Hz. Hüseyin,
“Kusurunu affettim” karşılığını verdi. Köle, âyetin sonunu da okudu:
“Allah, iyilik yapanları sever.”

Hz. Hüseyin, “İyilik olarak seni âzâd ediyorum, artık hür ve serbestsin” dedi.
Köle son derece sevindi ve mutlu oldu.

Hz. Hüseyin, yanındaki misafirlerine, bu vesileyle her­kese ders olacak şu açıklamayı yaptı:
“Gördünüz, Allah’ın kitabından bir âyet bilmesi ve ye­rinde okuması onun, hem cezadan kurtulmasına, hem de hürriyetine kavuşmasına neden oldu. Sizler ve bizler de Allah’ın kitabından ne kadar çok şey öğrenir ve uygularsak o kadar hür yaşar; nefsimizin ve dünyanın esaretinden kurtuluruz. Ayrıca Allah bizi o kadar mükafatlandırır.”

Evet, Allah’a hakkıyla kul olmak, insanı bütün maddî şeylerin tutsaklığından kurtarır ve Kur’ân’ın saadet ikli­minde daha özgür yaşamamıza neden olur.

Ali imran 134.ayet : O takvâ sahipleri ki, bollukta da, darlıkta da Allah için harcarlar, öfkelerini yutarlar, insanların kusurlarını bağışlarlar.

Allah ise iyilik yapanları sever..

[kâfir imam]

@Mertaşkın

Çocuklara öğretilen tipik bir din öğretisi vardır. Allah'ın bize ihtiyacı yok , bizim ona ihtiyacımız var çocuğum.

İhtiyaç yokluktan kaynaklanır veya eksiklikten kaynaklanır. Bizim Allaha ihtiyacımız vardır demek Allah'ın olmadığı eksik bir yer oluşturur. Veya Allah'ın tam kontrol edemediği yada hiç olmadığı eksik bir alan bırakır.

İşte dinci müslümanların tıkandığı birçok alanlardan biridir.

Mutlakiyet içermeyen inançlar bu paradokstan uzaktırlar.

[DemoKratos]

Allah diye bir şeyin olabilmesi için insanların olması şart. Bu nasıl hiç bir şeye muhtaç olmayan bir şey ki insanlar var olamadan var bile olamıyor.

İnsanlar olmadan bu Allah neyin kimin allahı olacak? Bu nasıl hiç bir şeye muhtaç olmamak?

Tersine insanların Allah diye bir şeye hiç bir ihtiyacı yoktur. Allah olmasa daha iyi olan bir şeydir hatta. İyi ki Allah diye bir şey yok.