Gecem

[nejdet evren]

UNUTTUK İŞTE

Unuttuk toprağı eşeleyen parmaklarımızı
yamalı, yırtık-dökük şalvarımızı
yitip giden, göçüp giden bir gecede
yok hükmünde sanki, hiç yaşanılmamış gibi...

Kısa dalgasında radyonun
başında kümelenmiş endişe içindekileri,
unuttuk toprağın rahminden yeşereni;
önümüzde bilinmez bir gelecek
düşlerimizde çöreklenmiş yalanı bilmeden
unuttuk ütopyaların güzelliğini...

Sevgi kucağımızdan alındı
________________şimdi öksüz,
emeği-emeğe katarak onurlu dayanışmayı,
devrimlerle çoğalan ruhumuzu, çocukluğumuzu
ekmek arası kaldırımlarda unuttuk...

Umudun kırıldığı yerde
ayrık otu geldi kuruldu baş-köşeye,
eşitlikten azade anlamsız kalırken özgürlük,
afilli dünyanın caf-cafı
sanki hiç mi hiç değişmeyecek, ebedi, dün gibi
kandık/kandırıldık, baş eğdik...

Eğilmemeyi unuttuk işte!....

22.02.2022/Akarca

[nejdet evren]

LİLİTH/121

Ve Lilith,
dünya çocukları
bir kayalık üstünde birikmiş ve
el-ele vererek
zamana koşut
farklı dillerde
ortak bir şarkı söylüyorlar;
“uçurtmaları artık özgür bırakın,
çocuklar babasız kalmasın,
analar sür-git ağlayacağına
silahları susturun!.”
ve sesleri
çocuksu, coşkulu
engel tanımadan
taştan taşa çarparak
yankı buluyor,
özgür,gürrr, rürr,
kalmasın, sııın,sıın,sın
susturun,ruunn,ruun,run...
sağır mı ki kulaklar duymuyor,
kör mü ki gözler görmez
dil hep bildik mi?
Lilith,
yeni bir şey
yeni bir şey olmayacak mı?
Kaç bin yıl geçti biliyor musun
sayabilene aşk olsun derim,
benim çetelem şaşalı çok zaman oldu
yer zamana
zaman mekan karıştı;
arzular aynı mı,
ya da istekler,
ve bunların tümü
sığabilir mi
aynı kefeye
ve Lilith,
kefe aynı mı?

8 Nisan 2020/ Akarca

[nejdet evren]

Göçmeye zorlanmış ve yalnızdılar/
ufuk çizgisine ayak basmış/
un ufak kırılmıştılar/bir can öteye/
tel örgülere takılmıştılar/
lime lime bedenler/
yorganı olmayan düşler/
isimsiz geçip gitmiştiler...

[nejdet evren]

KİM DEMİŞ

Es kavak yeli
en ince yerimden
ayır bedenimi ruhumdan
ki bileyim kim olduğumu...

Nice zamandır savruldum
salkım söğüt gibi
iki büklüm;
ayaklarım isyanda
dermansızım, an senin...

Es kavak yeli
bağrıma doğru es
süpür ikircikli yanımı
ve al götür toprağına;
sürgünüm ellerinde...

Es kavak yel es
doğudan, batıdan
kuzeyden güneyden es
asla unutma beşinci yönü
kimliksiz kalmasın cesedim...

Kırağı çaldığı vakit
gün ağardığında
güneşin anlacında parçalanan
yıkık gecenin koynundaki
uyuyan bir çocuk gibi
al götür
ve unuttur beni...

Kim demiş yaşadığımı!?

14 Nisan 2022/Akarca

[nejdet evren]

DENİZ

İnceden bir sızıdır
kalır yüreğin derinliğinde
çocuk gözleri iz-bırakır
bütün geleceğe

Susar zaman
an yırtılır
urgan küser
burkulan efsanesine

Çarpar zincir
taş sallanır
prangadan öteye
bir ıslık havalanır
yıldız olup çakılır
gök-derinliğe

Maviye çalar gece
DENİZ mavisine
kuşatır kuşatanları
bağlı elleriyle

Saklar gün sıcak öfkeyi
masum yürekte
_______doğurur toprak
____________düşe değer
________________göz bilenir
_______her solukta
____________kükrer DENİZ

Küçüksu,
30/31 Temmuz
½ Ağustos 2008

ne-zaman

[nejdet evren]

Boşa Yazdım

Boşa yazdım
An için
Doluya yazdım
Gün için
Boş dolmadı
Gün ağardı
Kim bilir
Bir gün
Şah damarından
Kıskıvrak
Bir can
Yakalar
Sen değil
Senden ötesi
Anlayacak beni
Ve o gün
Ne ben ne de sen
Olmayacağız...
11 ocak 2020 /Akarca

[nejdet evren]

UNUTMAYIN/UNUTTURMAYIN!

Dün gibi anımsadığım
sevdanın ilmek ilmek işlendiği
kök boyası henüz kurumamış kilimin
ucunda, kıyısında, köşesinde
kanat çırpmaya hazır
gagasında zeytin dalı
bem-beyaz, pür-ü-pak
gözleri şafak gibi parlak
sembol güvercinin öyküsünü anlatırken
nasıl da ürpermişti yüreklerimiz;
avuç, avuç yanarken arzın göbeğinde;
bedenim kas-katı
yalnızca parmaklarım devinmekte,
moloz mu desem, toprak mı,
taş, çakıl, kum, tahta,
ve midye kabukları,
kuşatmışlar dört-bir-yanımı
seni arıyor gözlerim, neredesin
sesin, soluğun, nefesin
gülüşlerin, acıların, sevinçlerin
bir-bir dokunarak geçiyorlar düşlerimde,
insanın insanı kazdığı yerde
insanın insana kazdığı çukurda
sesler mi duyuyorum, yoksa bir hayal
ve sesim kendimden öte
yankı bulmuyor;
buz gibiyim, küskünüm, yapa-yalnızım
şu karanlık olmasa, bir parça soluk alabilirim
lakin,
zifir karanlık ve buz kesen soğuk
kas-katı bedenime gömülüyor,
günler-günleri kovaladıktan sonra
uzak durun benden,
bırakın üzerimde tepinmeyi,
rantınız, yollarınız, borsanız sizin olsun
bana bir kilim yeter, üstüm açık kalmasın
bir de,
çocuklarım var
sanmayın kim-lik-siz olduklarını
kanımı, canımı verdiğim çocuklarım,
umursamam, molozlarla taşıyın bedenimi
kirli ellerinizle dokunmayın çocuklarıma
gün döner, gece döner, çağ döner
sol yumruğum taşı yarıp
yapışır yakanıza
unutmayın/unutturmayın!

24/25 Şubat 2023, Akarca

Kederimi açıklamaya yetmez
__________________sözcükler diyarında
aydınlığa gebe
__________________karanlık zamanlarda
__________kalmışsam bir başıma
___________________vah-ey!

[nejdet evren]

İnadına yaşanır baharlar,
yıkarak dört-duvarı;
değil midir ki
inadına bir direnişse çağlayan,
canını, ruhunu çığlardan alırken
zirveden kopardığı taneyi,
çoğaltarak taşır ovalara,
çorak toprağı usul usul sulamak için
bekler gün-doğumunu
ve bahar gelir inadına;
kekik kokar

[nejdet evren]

Bir ben mi bileceğim ezberin rengini
şimdi masum yüreklere kim anlatacak
örselenmenin amansız dilini,
zapt-u-rapt edilmişse körpe yürekler
kim kıracak zincirin paslı halkasını

[nejdet evren]

ADIM CUMARTESİ

../.
Adım cumartesi,
sen sordun ve
ben de söyledim işte,
ikna olmadıysan eğer
suç kimin?
../.
Arıyorum yıllarımı
birini diğerine katarak hem de,
bıkmadan, usanmadan ve de
yılmadan,
suç kimin?
../.
Bir oğlum vardı, bir de kızım
bir eşim vardı, bir de kardeşim,
anam, babam, dostum arkadaşım ve
belki de aşık olduğum biri,
bir sevgilim vardı.
../.
Oğlumu, kızımı
eşimi, kardeşimi,
dostumu, arkadaşımı ve
aşkımı
bir gece vakti, şafak sökmeden önce
bağrımdan söküp alan
suçlu kim?
../.
Dedim ya, unutma sakın
adım cumartesi,
ben anayım;
doğuran benim, hayat veren de ben
hayatımı benden alan,
suçlu kim?
../.
Etiğin, estetiğin, kuralın
öğretilerin, kabulün, kaderin
yan yana dizildiği köprüde
çar-mıh-a gerilmiş isem eğer;
bir abide gibi,
unutulmayacak olan da benim,
../.
Adım cumartesi
her vicdana seslenerek,
çığlık atarak soruyorum
çocuğum nerede!
Suçlu kim?

Eylül, 2023/Akarca

[nejdet evren]

BİR GÜVERCİN

Beyaz bir güvercin havalandı,
kanatları derya-deniz geniş
içinde cümle aleme yer var
sığmadı/sığdırılamadı
dört-duvara, prangalara, tel-örgülere,
kondu bir ağacın dalına ve
meydan okudu iş-makinelerine...

Beyaz bir güvercin havalandı,
direncin yükü omuzlarında,
öykünmeden, ah-etmeden, kendince
barışın dedi, helalleşin dedi
utancınız varsa eğer yüzleşin dedi
sözünü esirgemedi hiç,
eksilmeyen tebessümleri gibi...

zaman-sız-ı

03.05.2025