IŞIL’IN RÜYASI
Seslendirici: Bir gece Işıl, daldı derin bir uykuya, ama biraz sonra da, gördü fena bir rüya…
Kalem: Işıl Işııılll…
Işıl: Sen kimsin?
Kalem: Ben senin kaleminim. Bana bugün çok kötü davrandın.
Işıl: Ama okuldan gelmiştim çok yorgundum.
Kalem: Bir önceki gün ise ucumu kırmıştın. Neden böyle davranıyorsun?
Seslendirici: Işıl, kaleminin neden bu kadar üzüldüğünü anlamış değildi.
Silgi: Işıl Işıııll…
Işıl: Yine ne oldu? Sen de kimsin?
Silgi: Ben senin silginim. Sürekli beni parçalara ayırıyorsun. Neden?
Işıl: Derste canım sıkılıyordu. Ne yapabilirim ki başka?
Silgi: Ama canım acıyor. Ben senin yaptığın hataları silmek için varım. Beni üzmeye devam edersen senin yanında olmam.
Seslendirici: Işıl, silgisinin söyledikleri üzerine düşünmeye başladı.
Bebek: Işıl Işıııll…
Işıl: Sende kimsin ne istedin?
Bebek: Ben senin bebeğinim. Beni her seferinde yerlere atıyorsun. Bunu neden yapıyorsun?
Işıl: Çünkü senin yerin yerde olmak.
Bebek: ben senin okuldan gelmeni beklerken, sen benim hakkımda böyle mi düşünüyorsun?
Işıl: (İsteksiz bir şekilde) Evet.
Seslendirici: Işıl, kendini haklı duruma getirmek için bahaneler bulmaya çalışır. Çünkü tüm eşyalarına kötü davranmıştır.
Defter: Işıl Işııll…
Işıl: Bıktım sizden, ne söyleyeceksin yine?
Defter: Ben senin defterinim. Beni hep karalıyorsun. Canım acıyor sürekli.
Işıl: Senin işin bu değil mi?
Defter: Hayır benim görevim; üzerimde güzel resimler çizebilmen için veya güzel yazılar yazabilmen için varım. Karalayıp yırtman için değil.
Kitap: Işıl Işııll…
Işıl: Sende konuş, ne oldu?
Kitap: Ben senin kitabınım. Bana özensiz davranmadan bıktım artık. Sürekli sayfalarımı yırtıyorsun. Neden?
Işıl: Bilmiyorum.
Kitap: Geçen gün benim içimdeki bir masalı okumuştun. Hatırlıyor musun? Orada dağınık bir sincap vardı. O da aynı senin gibiydi ama masalın sonunda her şeyini kaybetmişti. Herkes onu terk etmişti. Eğer bize böyle davranmaya devam edersen senin yanından gideriz.
Hepsi birden: Biz bunları sen akıllan diye söyledik. Bizi çok üzdün. Seni sevmiyoruz artık!
Işıl: Evet hepiniz çok haklısınız. Ben hep bir bahane buldum söylediklerinize ama düşününce size çok kötü davrandım. Hepinizden çok özür dilerim.
Kitap: Biz senin yanındayız Işıl. Çünkü seni seviyoruz. Umarım bizim sıkıntılarımızı anlamışsındır.
Işıl: Sizi çok iyi anladım. Hatamı da anladım. Bir daha asla sizi üzmeyeceğim. Söz veriyorum.
Seslendirici: Işıl’ın bu rüyası ona büyük ders oldu.
@bagimsizkoala bunu sesli bir şekilde okumakta güzel olur sanki, kalemine sağlık.
вαzєn sαdєcє чσrgun σluчσr ínsαn. nє küs nє чαlnız nє dє αşık.
@smile Bir sınıf ortamında tiyatro şeklinde okunması için hazırladığım metindi. Teşekkür ederim.
@bagimsizkoala rica ederim ne demek.
Çok güzel bir paylaşım, silgi mi, kalem mi, defter mi, kitap mı olmak isterdiniz?
