İçeriğe atla
  • Anasayfa
  • Güncel
  • Popüler
  • Dünya
  • Kategoriler
    • All Categories
    • Individual Categories
  • Gruplar
  • Kullanıcılar
Daralt
Marka Logo

efelsefe

  • Kurallar
    • Light
    • Cloudy
    • Dim
    • Dark
  1. Ana Sayfa
  2. Felsefe
  3. Felsefe Okulu
  4. Düalizm
  5. Tanrı-Doğa Düalizmi

Tanrı-Doğa Düalizmi

Konu Zamanlandı Sabitlendi Kilitli Taşındı Düalizm
felsefedescartes
2 İleti 2 Yayımlayıcılar 192 Bakış
  • En eskiden en yeniye
  • En yeniden en eskiye
  • En çok oylanan
Cevap
  • Yeni başlık oluşturarak cevapla
Cevaplamak için giriş yapın
Bu başlık silindi. Sadece başlık düzenleme yetkisi olan kullanıcılar görebilir.
  • phiP Çevrimdışı
    phiP Çevrimdışı
    phi
    tarihinde yazdı Son düzenleyen: phi
    #1

    Descartes’ın sisteminde aslında üç töz vardır. Bununla birlikte, bu üç tözden biri olan Tanrı, yaratılmamış bir töz olarak, esasen sistemin dışındadır. Yani onun Tanrısı, Ortaçağ’ın bir ucu kendisine uzanan hiyerarşik varlık anlayışında evrene müdahale edebilen, onu himayesi altında bulunduran teistik Tanrısından ziyade, Yeniçağ’ın, Descartes’ın ortaya çıkışında çok etkili olduğu, dünyayı ve yasalarını yarattıktan, hareket için gerekli enerjiyi aktardıktan sonra kıyıya çekilen, dolayısıyla dünyaya müdahale etmeyen, mucize yaratmayan, evrenin muhafazası ve himayesi fonksiyondan yoksun deistik Tanrı anlayışıdır. Yaratılmamış, ezeli-ebedi ve yetkin varlık olarak Tanrının karşısında ise Descartes’ın mekanizminde, canlılıktan, akıldan yoksun kaba bir maddi varlık olarak doğa bulunur. Onda doğa, gerçekten de yaratan yerine yaratılan, yani Tanrının mutlak boyunduruğu altında hiçbir özerkliği kalmamış edilgen bir alan olarak ortaya çıkar. Bu, Kartezyen düalizmin, Tanrıyla doğa, etkin varlıkla edilgin varlık karşıtlığından meydana gelen ilk uğrağı olup, ondaki bu düalist yapının söz konusu unsurları arasında artık
    hiçbir ilişki kalmamış gibidir.

    Söz uçar, yazı kalır. ✌(◕‿-)✌

    1 Cevap Son cevap
    0
    • phiP phi bu başlığı tarihinde Zihin bölümünden taşıdı
    • D Çevrimdışı
      D Çevrimdışı
      DemoKratos
      tarihinde yazdı Son düzenleyen:
      #2

      Deizmin din karşısındaki başarısı göz kamaştırıcıdır. Böyle deist düşünürler sayesinde din karanlığı bir çok alandan kovuldu, aydınlanma yayıldı. Laikliği, bilimin özgürlüğünü hep deizme borçluyuz. Deizmi de klasik determinizme borçluyuz. Geçmişte dâhi kişiler determinizmi geliştirdiler ve bunun sonuçları büyük devrimler oldu. Karanlıklardan hiç çıkamamış insanlık ilk kez aydınlanmayı yaşadı.

      İslam coğrafyasında determinizmi Farabi temsil eder. Fakat Gazali engeli yüzünden ve cahil halkın onu tercih etmesi yüzünden İslam coğrafyasında halife Me'mun devriminden sonra bir tek Atatürk devrimi yaşanabildi. Etkileri de yine cahillik yobazlık yüzünden yeterince yayılamadı.

      Deizmin başarısı çok parlak fakat Celaleddin Rumi'nin dediği gibi dün dünde kaldı cancağızım, bugün yeni sözler etmek gerek. Deizm çağının da ötesinde ateizm çağının açılması gerekiyor ama ateistler din karşısında deizmin yakaladığı başarıyı henüz rüyamızda bile göremedik. Bizler henüz sökmeyen şafağın horozlarıyız. Erken öten horozlardan ise insanlar rahatsız oluyorlar.

      1 Cevap Son cevap
      1

      Cevap
      • Yeni başlık oluşturarak cevapla
      Cevaplamak için giriş yapın
      • En eskiden en yeniye
      • En yeniden en eskiye
      • En çok oylanan


      © 2021- efelsefe.com
      İzinler Kurallar
      • Giriş

      • Hesabınız yok mu? Kayıt Ol

      • Aramak için giriş yapın veya kaydolun
      • İlk ileti
        Son ileti
      0
      • Anasayfa
      • Güncel
      • Popüler
      • Dünya
      • Kategoriler
        • All Categories
        • Individual Categories
      • Gruplar
      • Kullanıcılar