Çin masallarında Konfüçyüs şöyle tarif edilmiş:
Konfüçyüs doğduğunda bir Kilin geldi ve üzerinde "Su Kristalinin Oğlu, bir gün taçsız kral olacaksın!" yazan bir nefrit taşı tükürdü.
Büyüdü ve dokuz fit boyunda oldu. Yüzü simsiyah ve çirkindi. Gözleri fırlamış, burnu yukarı kalkmıştı. Dudaklar dişleri örtmüyordu ve kulaklar geniş açıklıklara sahipti. Çok çalışkandı ve her konuda bilgiliydi. Böylece evliya oldu.
Bir gün en sevdiği öğrencisi Yän Hui ile birlikte Büyük Dağ'ın en yüksek zirvesine tırmandı. Güneyde Yangtze Nehri'ne kadar uzanıyordu.
"Wu şehir kapısının önünde parıldayan şeyin ne olduğunu görüyor musun?" dedi Yän Hui'ye.
Yän Hui dikkatle baktı ve gözlerini kıstı; sonra, "Bu beyaz bir bez parçasıdır." dedi.
"Hayır," dedi Konfüçyüs, "o beyaz bir at."
Ve baktığınız zaman gerçekten de öyleydi. Büyük Dağ, başkent Wu'dan muhtemelen binlerce mil uzaktadır ve Konfüçyüs'ün o mesafeden beyaz bir at görebilmesi onun keskin zekasını göstermektedir. Yän Hui onun tam dengi değildi; ama en azından beyaz bir şey gördü. Bu yüzden ona ikinci evliya denilmiştir.
Bir zamanlar memleketinde bir kuyu kazılmıştı. Daha sonra koyuna benzeyen, ama tek bacağı olan bir hayvanla karşılaştılar. Kimse ne olduğunu bilmiyordu. Sonra Konfüçyüs'e sordular. Dedi ki: “Bu, sıçrayan bir koyundur; ortaya çıkınca büyük bir yağmur yağar.” Nitekim kısa bir süre sonra yağmur yağdı.
Bir başka sefer de Yangtze Nehri'nde bir şey kıyıya vurmuştu; yeşil, yuvarlak ve kavun büyüklüğündeydi. Chu Kralı Konfüçyüs'e haber gönderip bunun ne olduğunu sordu. Dedi ki: "Yangtze Nehri'ndeki yeşil su mercimeği her bin yılda bir meyve verir. Bu meyveyi elde eden kişi dünyaya hükmedecektir."
Bir keresinde Konfüçyüs'ün memleketinde dev bir kemik çıkarmışlardı. Bunu bir arabaya yükleyip Konfüçyüs'e götürdüler ve ona bu konuda sorular sordular. Dedi ki: "Eski zamanlarda, büyük Yu imparatorluğun prenslerini etrafına topladı. Windhalter tek başına ortaya çıkmadı. Yü onu öldürttü ve buraya gömdü. Windhalter'ın bir dev olduğu söylenir. Bu onun kemiklerinden biridir."
Konfüçyüs'ün ölümü yaklaşırken, Lu Prensi avlanırken bir kilin yakalayıp öldürdü. Konfüçyüs'ün doğumunda ortaya çıkan Kilin'in boynuzuna annesi tarafından kırmızı bir iplik bağlanmıştı. Ölen Kilin'in boynuzunda hala bu iplik vardı.
Konfüçyüs bunu duyduğunda gözyaşlarına boğuldu: "Öğretim başarısız oldu! Ne yapıyorsun? Ölmek zorundayım."
Zira Kilin ancak büyük bir adam yeryüzünde olduğu zaman ortaya çıkar. O sıralarda Konfüçyüs, "Devletlerin Yükselişi ve Çöküşü" adlı kitabını yazıyordu. Bu olayla birlikte kalemini bıraktı ve yazmayı bıraktı.
Rüyasında bir tapınakta iki ana sütun arasında oturduğunu da gördü. Sonra öğrencilerine, "Ben ölmeliyim" dedi. Daha sonra bir şarkı besteledi:
Büyük Dağ şelalesi,
Çatının sırtı kırılıyor;
Akıllı adam oraya gider.
Daha sonra yatağa girdi, hastalandı ve öldü.
Yani sadece yaşarken neler olacağını değil, öldükten sonra neler olacağını da biliyordu. Kendisini tapınakta iki ana sütun arasında otururken gördüğü rüya, daha sonraki yüzyıllarda kendisine bahşedilecek saygının bir kehanetiydi.
Ama ölümünden sonra bile her şeyi bildiğine dair deliller sunmaya devam etti. Kötü İmparator Tsin Shi Huang, diğer bütün devletleri boyunduruk altına alıp tüm imparatorluğu ele geçirdiğinde, Konfüçyüs'ün yurduna da geldi. Sonra mezarının başına geldi. Açtırıp içinde ne olduğunu görmek istiyordu. Bütün memurları ona karşı çıktılar ama o onları dinlemedi. Bunun üzerine içeriye bir geçit kazıldı ve tabut ana odada bulundu. Ahşap yepyeni görünüyordu. Üzerine vurulduğunda pirinç sesi gibi bir ses çıkıyordu. Tabutun solunda iç odaya açılan bir kapı vardı. İçeride bir yatak, bir masa, kitaplar ve giysiler vardı; hepsi sanki yaşayan bir insan için yapılmış gibiydi. Tsin Schi Huang yatağa oturdu ve yere baktı. Kırmızı ipekten yapılmış, burun kısmında bulut deseni işlenmiş iki ayakkabı vardı. Yeniydiler, temizlerdi, tozları yoktu. Duvarda bir bambu sopası vardı. İmparator şaka olsun diye ayakkabılarını giydi, asasını aldı ve mezara doğru çıktı. Birdenbire bir levha belirdi; üzerinde şu beyitlerin yazılı olduğu:
Tsin Shi Huang altı krallığı ele geçirdi,
Mezarımı açtı ve yatağımı buldu,
Ayakkabımı çalıyor, eline bastonu alıyor:
Eğer Şakiu'ya gelirse sonu gelir.
Tsin Shi Huang çok korktu ve mezarı tekrar kapattırdı. Fakat Şekiu'ya vardığında ağır bir hastalığa yakalandı ve vefat etti.
Daha sonra Han döneminde, Jung Li I, Lu Prensi olarak atandığında, kendi parasından on bin lot alarak Konfüçyüs Tapınağı'nın onarımı için tapınak bekçisine verdi. Orada Konfüçyüs'ün arabasıyla karşılaştılar ve masasını, hasırını, kılıcını ve ayakkabılarını buldular. Büyük salonun önündeki otları ayıklayan Dschang Be adlı bir tapınak görevlisi, yerde yedi adet nefrit asa buldu. Birini cebine koydu ve diğerlerini Jung Li I'e getirdi. Onları Konfüçyüs'ün masasına koydurdu. Bu masa Konfüçyüs'ün eski ders salonunda bulunuyordu. Bu holün duvarında bir de yatak vardı. Yatağın üzerinde büyük bir fıçı asılıydı. Jung Li Tapınak bekçisine bunun ne olduğunu sordum. "Bu Konfüçyüs'ün mirası. Üzerinde kırmızı harflerle bir yazı var, bu yüzden açmaya cesaret edemedim." diye cevapladı.
Jung Li I şöyle dedi: "Üstat bir evliyaydı; belki de fıçı onun gelecek nesillere aktaracağı öğretileri içeriyor."
Böylece açıldı. İçerisinde bir not bulundu, üzerinde şunlar yazıyordu: "Sonraki zamanlarda bir alim gelip kitaplarımı düzene koyacak. Arabamı, ayakkabılarımı ve kitaplığımı bulacak. Jung Li I yedi asa alır, ancak Chang Be bunlardan birini saklar.
Jung Li I bu yazıyı okuyunca Chang Be'yi çağırıp ona şöyle dedi: "Orada yedi asa vardı, neden birini sakladın?"
Sonra onun önünde yere kapanıp çalınan asayı geri verdi.
Konfüçyüs bir gün bir öğrencisine şöyle demiş: “Yüz nesil sonrasının olayları önceden bilinebilir.”
Bu hikaye bunun kanıtıdır.
