@mucize, içinde söyledi: Carpe Diem
Zaman geçip gidiyor, mevsimler değisiyor, insanlar, olduğun konum, yaşın değişiyor
Hiç birşey sabit kalmıyor yaşayıp geçiyoruz gerçekten de yaşıyor muyuz diye bir sorgulamak lazım ya insanların giydikleriyle,yedikleriyle,davranışlarında kafamız biz nerdeyiz burda insan kendini sorgulamak yerine insanları sorgulamayı, eleştirmeyi cok seviyor birde ondan habersizse tadından yenmez dimi...
Napıyoruz biz neyin derdindeyiz ah ah ne çok şey yitiriyoruz öyle kendimizden nasılda yabancılaşıyoruz kendimizden en son ne zaman mutlu olduğumuzdan bile haberimiz yok nasılda kaybediyoruz kendimizi çünki sürekli kafamız ya olmuş bitmiş gecmişte, yada daha gerçekleşmemiş gelecekte şuanımız yok hepsini bıraksak bir kenara şuanın tadını çıkararak dün, yarın yok sadece olduğun,hissettiğin an çok basit aslında ama neden çoğumuz yapamıyoruz ki
Kendimize çok büyük kötülük yapıyoruz farkında değiliz bile cok yazık...
Ne var ki bıraksak kendimizi doğanın kucağına şu anın tadına bakarak huzur doluysak işte o zaman dogru yoldayız çünki sadece şuan var şuan...
HALA ÇOK KARARSIZIM...
Yazıyı okuyunca yine bir an gittim geldim,
Bir yanım her zamanki gibi çekip gitme derdinde (forumda dahil) bir yanım az daha sabır demekte...
Yezidilerin Kutsal Kitabı Kitap Al Calva nın Tekvin/yaratılış bölümünde Melek-i Tavus "Biz sizi yaratırken, biz sizi yaratırken aramızda Nefs yüzünden itilaf çıktı... Ben yukarı Huzura çıktım arz için, döndüğümde siz yaratılmıştınız ve bana secde-kabul et dediler... Ben tekrar yukarı huzura çıkarak belirli süre için izin aldım" der...
Kuran ve Tevratta da yaratılış konusu "Biz" diye başlayan sözlemler ile anlatılır,
Kumran yazıtlarında da Düşen Melekler kendilerinden "BİZ" diye bahseder...
Sevgili @mucize,
Yazdıklarımı okuyunca ne alaka diye düşüneceksin ama çok alakalı biliyormusun?
Senin bahsettiğin bizim aklımızı ve zekamızı emrine verdiğimiz Nefs yüzünden...
Hani şu Melek-i Tavus'un itiraz ettiği Kuranın imtihanımıza vesile olduğunu söylediği nefs yüzünden...
Bilinçli Bilinçsiz aptallıklarının farkına vararak zavallılığını idrak eden nefs "
Kendimize çok büyük kötülük yapıyoruz farkında değiliz bile cok yazık...
Ne var ki bıraksak kendimizi doğanın kucağına şu anın tadına bakarak huzur doluysak işte o zaman doğru yoldayız çünkü sadece şuan var şuan... Seviyesine gelebiliyor ve bu seviye Aydınlanma/İnsan-ı Kâmil/Bilinçsiz Farkındalık yolunda önemli bir kilometre taşı...
Aptallıklarının farkında olmayanlar mı?
Onlar hala ezberlediklerini tekrar ile dolap beygiri gibi kuyunun etrafında dolaşıp boynuna asılacak yem torbasının zamanını bekliyor gözleri kapalı kulakları tıkalı halde...
BEN HALA ÇOK KARARSIZIM...
Bir yanım her zamanki gibi çekip gitme derdinde ardındaki izleri de silerek, (forumda dahil) bir yanım az daha sabır demekte...
