Giordano Bruno
-
Giordano Bruno da (1548-1600) Rönesans’ın yeni ile eskiyi bir araya getiren doğa filozoflarındandır. Çünkü ona da başlangıç noktasını ve ihtiyaç duyduğu terminolojiyi kendisinden önceki felsefeler sağlar; İtalyan hümanistler ve Nikolaus Cusanus’un dolayımından geçen Yeni-Platoncu şemayı miras alan Bruno, doğayı ilahi birlikten çıkan bir varlıklar çokluğunun bütünü olarak ortaya koyar. Doğada, ona göre maddi olandan maddesiz olana, karanlıktan aydınlığa doğru bir hiyerarşi vardır; aynı doğa bu yüzden ilahi düşüncelerin ifadesi veya tezahürü olarak anlaşılabilir. İnsan bilgisi, zihnin duyu algısının nesnelerinden ilahi birliğe doğru yükselmesi ölçüsünde ilerlemeye ve derinleşmeye muktedir olsa da insani düşünceler sadece ilahi düşüncelerin gölgeleri veya yansımalarıdır.
