Alım satımda kullanılmaz ama bir de muhayyer, muhayyel ile karıştırılır. Başka yerde karşılaşılsa bilinmez.

Muhayyeri açıkladık. Muhayyel ise bambaşka bir şeydir. Hayal edilen demektir. Hayalde canlandırılan.

Bir de karıştırılacağını sanmam, çünkü zaten kimse kullanmaz da tevkif ile tevfik karıştırılabilir Osmanlıca bir metin okurken. Kim okuyacak hiç kimse, o bakımdan sakıncası pek yok ama yine de madem köken kaçınılmaz bir şeydir, şu anda ne olsak da kökenimizin ne olduğu hiç değişmez. O yüzden bunları bilmekte yarar var. Kökü mazide bir âtiyim demiş şair ve doğru söylemiş. Kökümüzü değiştirme olanağımız yok. Geleceğimizi ise şekillendirebiliriz. Ama bunu yaparken kökümüzden kopma şansımız yok.

O halde bilelim: Tevkif tutuklama demektir. Tevfik ise "yâr ve yardımcı" demektir. Oldukça zıt anlamları var.

Bence bisiklet insan türünün yaptığı en iyi icattır. Ne bilgisayar, ne uzay mekiği, ne uydu.

Bir bisiklete atlar ve dünyayı dolaşır, hiç yakıt kullanmazsınız. Yok böyle bir icat. Hayatta hiç kimsem olmasa, yapayalnız bir adam olsam kesin bisikletle dünya turuna çıkar, nerede ölürsem orada kalırdım.

Yanımda bir köpeğim olurdu. Hayatım boyunca kediler besledim, kaç kedim oldu sayamam. Bir kedi ordusu olurlar. Hayatımda sadece bir tek köpeğim oldu. Köpeğin sadakati bambaşkadır. Kedide işte bir tek bu eksiktir.

Nerde köpeğim dinlenmek istedi, orada mola verirdim. Ben ne yersem o da onu yer, ben nerde yatarsam o da orada yatardı.

Bağımsız, hiç kimseye karşı hiç bir sorumluluğu olmayan başına buyruk, canı ne istiyorsa onu yapan bir adam olmak isterdim doğrusu. Zaten de öyleydim, hiç kimse bana ne yaptığımı soramazdı. Hesap vereceğim hiç kimse yoktu. Ama bir kez bağlandın mı bir daha kurtuluş ancak ölüm ile.

Sözümü tutamadığım olmamıştır. Ölüme kadar sözü verdiysem ölüme kadardır, sözden dönmek asla yok. Öyle alıp başımı gidemem söz verdiysem.

Kedilerimi de ölüm bizi ayırıncaya kadar diye alırım. Şimdiye kadar hep kedilerin ölümü beni onlardan ayırdı. Bakalım son kedim hangisi olacak ve beni ondan benim ölümüm ayıracak merak etmiyor değilim.

Kediler aynı benim gibi özgürlük düşkünüler ve özgüvenleri aşırı yüksek. Bu yüzden zaten kısa olan ömürlerini bile tamamlayamayabiliyorlar.

Önceki kedilerimden aldığım derslerle şimdiki kedimin bütün risklerini önledim. Dışarı çıkmaz, istemez zaten çıkmak. Bütün balkonlar pencereler kedi güvenli. Onun yaşlanıp ölmesini istiyorum, kucağımda son nefesini vermeli. Ondan önce ölmezsem tabii.

Onu sevgimle çok mu sıkıyorum diye endişe ediyorum ama çıkmayı gerçekten kendisi istemiyor. Ne zaman çıkarsam koşarak geri geliyor. Sürekli deniyorum, özgür bırakıyorum, gitmiyor. Kapıdan on metre uzaklaşmış değil.

Onu bir kez uzun seyahate çıkardım, eve dönünceye kadar huzur bulmadı. Ama bin kilometre yol yaptı, beni eve hapsettin gün göstermedin diyemez. Gittiğim yerler çok güzel yerlerdi, istese orada kalırdı. Eve dönünceye kadar evi özlediğini açıkça söyledi. Ağzıyla değil, kedi dilini artık öğrendim. Birbirimizin ne dediğini anlarız. Aynı dili konuşmayız ama anlarız.

Genetik hastalıkları olmalı.

Başka bir açıklama bulamıyorum.

Ceset çabucak çürüdü; Hastanenin cerrahları onu parçalamayı reddetti. [20] Ancak Tessier, Tarrare'nin kendi içinde normdan nasıl farklı olduğunu öğrenmek istedi ve altın çatalın gerçekten içine yer alıp almadığını merak etti. [20] Otopside, Tarrare'nin gırtlağı anormal derecede geniş bulundu ve çeneleri açıldığında cerrahlar geniş bir kanaldan mideye doğru görebiliyordu. [21] Vücudunun irinle dolu olduğu,[17] karaciğeri ve safra kesesinin anormal derecede büyük olduğu[17] ve midesinin ülserle kaplı[11] ve karın boşluğunun çoğunu doldurduğu bulunmuştur. [17][20] Çatal bulunamadı. https://en.wikipedia.org/wiki/Tarrare

Tarrare' ye bakarken bu kişileride buldum.

https://tr.wikipedia.org/wiki/Charles_Domery

Pika olarak bilinen bir yeme bozukluğu vardı, bu da büyük ölçüde besleyici olmayan maddelere yönelik iştahla karakterize psikolojik bir bozukluktur. Doktorlar Lotito'nun midesinde ve bağırsaklarında kalın bir astar olduğunu ve bu astarın yaralanmadan keskin metal tüketimine izin verdiğini belirledi. [4] Lotito'nun ayrıca alışılmadık derecede güçlü sindirim suları vardı, yani olağandışı malzemeleri sindirebiliyordu. Bununla birlikte, muz ve haşlanmış yumurta gibi yumuşak yiyeceklerin onu hasta ettiği anlamına da geliyordu.
https://en.wikipedia.org/wiki/Michel_Lotito

@Struma
5n 1k: Gazetecilik terimi, haberin öğelerini oluşturan "ne? ne zaman? nerede? nasıl? neden? kim?" sorularını içerir. Günümüzde iletişim fakültelerinde ve bazı habercilik kitaplarında kaynağı belirten "nereden" unsuru da eklenerek 6N 1K olarak kullanılmaktadır.
https://tr.wikipedia.org/wiki/5n_1k

"Nereden?" sorusuna birinci elden cevap bulmak zor.
Bilgisayar ile oluşturulmuş resimler videolar ses kayıtları artık gerçeğinden ayırt edilemiyor.
Tarihsel konularda ise gözlem deney yapılamadığı için doğrulamak zor.
Öznel bilgilerde kişiden kişiye değiştiği için güvenilir değil.

@Struma, içinde söyledi: PLAN YAPARKEN NELERE DİKKAT EDİYORSUNUZ ?

vb.

Ben anlık olarak yaşamayı tercih edenlerdenim. Plan disiplini beni daha çok strese sokuyor.

Evrenin de tümel bir ekonomisi vardır. Evrenin bütçesi Big Bang'dir. Veya sermayesi.

Zaman içinde bu bütçe veya sermayeyi tüketmektedir. Entropi demek sürekli enerji alışverişi ve tüm maddelerin enerjileri aynı düzeye geldiğinde alışverişin durması demek.

Kimsenin bir mala ve mal takas aracına ihtiyacı kalmaz, yani herkes ölürse parasal ekonomi durur. Aynı onun gibi. Enerjiyi alacak madde yoksa maddenin enerjisi neye yarar? Dengede. Alacak yok verecek yok!

Bu da evrenin sonu. Başka evrenlerin başka Big Bang'lerle başlamasına kadar.

Yani her şey ekonomidir, her şey alışveriş yani ticarettir.

Gerçi biz güneşe onun bize verdiği enerji karşılığı bir ödeme yapmıyoruz. Güneş bizim için kendini harcayıp bitiriyor. Tüm evrende de güneşler hep kendini harcıyor bir şey almadan. Gibi görünüyor. Ama onlar ödemeyi vadeli alıyorlar. Ya kırmızı deve dönüşüp gezegenlerini yutuyor, ya karadeliğe dönüşüp çevrelerinde ne varsa hepsini yutuyorlar. Bize verdiklerini hep geri alacaklar, vadeli alacağa yazıyorlar.

Olabilir.
Newton ile Leibniz in integral hesabını bulmaları mesela.

Uçamıyor oluşum, uzaya çıkamıyor oluşum, bir de kuantum dolanıklıktan kuşku duymam.

Sosyalizm, proleterya diktatörlüğünün kendi sınıfını da sönümlendireceği bir ara rejimdir.

Benim belirli kriterlerim yok. Kafalar ya uyuşuyordur, ya da uyuşmuyordur.

Ama Kereste'nin dediği de doğru. Belli bir yaştan sonra hangi ortamda olduğun da önemli. Bazı ortamlarda kısa süreli de olsa, insanlarla sosyalleşebiliyorsun. Diğer bazı ortamlarda (mesela yüksek lisans dönemi diyim) insanların birbirinden çok fazla haberi olmayabiliyor. Ama lise-ortaokul arkadaşlıkları da bitmeden son 5-6 ay öncesinde beni baymaya başlamıştı. Bence yetişkinlik dönemi dostlukları daha keyifli. Ama çocukluk arkadaşlıklarını yetişkinlikte de sürdürebilenleri (kendim öyle bir şey yapamadığım için) biraz kıskanmıyor değilim.

Doğa'da bir çalışma - dinlenme düzeni vardır. Çalışırız, yoruluruz, dinleniriz. Tek sorun: artık çoğumuz oturarak çalışıyoruz yada fazla kas gücü gerektirmeyen çalışmalar yapıyoruz. Bu yüzden eski çalışma düzenimizi yeniden icat etmemiş gerekiyor. Çünkü beden bitki bedeni değil, bütük kasların, kan dolaşımının liflerin harekete ihtiyavı var. Bu yüzden hiç olmazsa günde 1 saati egzersiz yapmaya ayırmalıyız. Ciddi paralar harcamaya filan da gerek yok. Keyifli bir aktivite bulup bunu her gün yapmak önemli.

@TENTEN

Kapital: Kısaltılmış versiyonu, Albert Camus, Flaubert bir de Sebastopol yazıları filan. Edebiyat genellikle.