Kavak yelleri...

[kereste]

Sonbaharda burağanlı bir gece,
Uyku kaçar, rüzgâr çalar telleri.
Uğuldayıp pencereden bir nice
Girmeyesin bunlu kavak yelleri!

Yaprak sesi için için dert salar...
Beste yanık yanık durmaz dert çalar.
Uyku içine apansız hem sert dalar;
Gönlü incitme bunlu kavak yelleri...

Esmeyesin ey kavaklar, kavaklar...
Eserseniz asla sökmez şafaklar!
Mazinin sisinde puslu ufuklar;
Savurmayın bunlu kavak yelleri...

Esme kavak esme! Çıkmaz seslerim,
Essen ağlar durur benim hislerim...

Kışlağımda yükseklerde merada,
Yamaçtaki meskenlerin orada
Bin kavaklı baba bahçem nerede
Esen mutlu, kutlu kavak yelleri!

O zamanlar; mut içinde çocuktuk,
Oynar iken kuş, kelebek çok tuttuk.
Neler yaptık, neler ettik bir çıktık,
Artık onun ninnisini unuttuk,
Şefkatlice esen kavak yelleri!

Esme kavak, üzer beni seslerin.
Essen ağlar durur benim hislerim…

Çamlar ile boy ölçüşür idiler,
A’beyimle ikimize yeğdiler
Saba yeli geçer iken dediler:
“Uyumayın kalkın size geldiler.”
Görklü yazda esen kavak yelleri!

Esme kavak, üzer beni seslerin.
Essen ağlar durur benim hislerim…

Annem öldü, babam dahi ardından,
Amansız bir hastalığın derdinden
Vefatıyla sarstı beni derinden,
Vedalaşır gibi yakın ferdinden
Vefayla ağıt yaktı kavak yelleri!

Esme kavak, üzer beni seslerin.
Essen ağlar durur benim hislerim…

Geçip giden bu zaman kuş misali,
Geçen zaman yaşlanır, var mı halli?
Hey kıymetli derdin keder timsali:
Esmeyesin bunlu kavak yelleri!

Kaçınılmaz olsa dahi ölümüm,
Az bir ömrüm kalsa yoktur elimim.
Kaçmıyorum, hâlâ akl-ı selimim
Avutasın bunlu kavak yelleri!

Esme kavak, yeller ilen, esmeyin.
Eserseniz mutluluğum kesmeyin
Elem, keder basar beni neyleyim?..

- Salican Ciğitov -

[nejdet evren]

@kereste , Etkileyici bir şiir. Buna dair bir şiir yazmaya başladım...Bitirdiğimde paylaşacağım..Bunu sık yapıyorum. Bir keresinde Bertolt Brecht nin bir şiir kitabındaki tüm şiirlerine karşılık birer şiir yazmıştım...

[nejdet evren]

KİM DEMİŞ

Es kavak yeli
en ince yerimden
ayır bedenimi ruhumdan
ki bileyim kim olduğumu...

Nice zamandır savruldum
salkım söğüt gibi
iki büklüm;
ayaklarım isyanda
dermansızım, an senin...

Es kavak yeli
bağrıma doğru es
süpür ikircikli yanımı
ve al götür toprağına;
sürgünüm ellerinde...

Es kavak yel es
doğudan, batıdan
kuzeyden güneyden es
asla unutma beşinci yönü
kimliksiz kalmasın cesedim...

Kırağı çaldığı vakit
gün ağardığında
güneşin anlacında parçalanan
yıkık gecenin koynundaki
uyuyan bir çocuk gibi
al götür
ve unuttur beni...

Kim demiş yaşadığımı!?

14 Nisan 2022/Akarca