efelsefe

@kâfir-imam, içinde söyledi: Evrim sürecinde din

Bunu başarmanın yolunun din ve siyasetle olmayacağını anlamaya başladı .

Evet anlamaya başladı, en azından yüzde 49 örnek verilebilir.
Lakin diğer yandan yüzde 51 din ve siyasetle nemalanma peşinde.
Dinin halen revaçta olmasının nedeni de bundan, kendine pay çıkarma düşüncesinden kaynaklanıyor.
Çünkü avantadan otlanacakları başka birşey yok, din ve siyaset tam onların aradığı olgu.
İlginç olan ise din ve siyaseti tekellerinde tutmak için verdikleri mücadelenin çeyreğini dahi ülke ve toplum gelişimi için vermekten kaçınmalarıdır.
Zira gelişen toplum onların sonu demektir, bu yüzden ülke ne kadar kaos içinde olursa o kadar mutlu ve bahtiyar olurlar.

Bu durum Kuran'ın açılış bölümünde vurgulanmıştır. Bu bölümde Yahudilerden "mağdub" yani kendilerine öfkelenilen sıfatı yapıştırılarak nefret söylemi geliştirilmiştir. Zaten ilerleyen bölümlerde Yahudi nefreti sürekli pompalanır ve öfke giderek artarak lanetlendikleri ilan edilir. Yahudi soykırımına zemin hazırlamak için sürekli üzerlerine suçlar atılır.

Kuran'ı dikkatle inceleyen, İslam'ın ne olduğunu derhal anlar. Bu son derece açıktır.

Bahsedilen bölümde Hristiyanlara ise "dallin" denmiştir. Yani sapkın. Bu nefret söyleminden çok bir davet havası taşır. Yani gelin yeni dine girin sapkın olmayın gibi.

Konumuzla ilgili kısma gelirsek İslam ise "sıratı mustakim" olarak vasıflandırılmıştır. Yani orta yol. Bu ifade söylediklerimin kanıtıdır. Yani ne Tevrat kadar katı bir şeriat, ama ne de şeriat bağlayıcılığından yoksun Hrist gevşekliği. İkisinin ortası.

Yorubalarda ritüeller ve gelenekler

Şahsi ritüeller bu dinde önemli bir teşkil eder ve insanın hayatı boyunca geçirdiği kutsal değişiklikleri belirtmek için kullanılırlar. Dolayısıyla bir kadın hamile olduğunu farkettiği zaman ilk şahsi ritüel devreye girer. Anne adayı yerel bir kăhine (ruhlarla iletişime giren kişi) iki nedenden dolayı bunu haber verir. Birincisi kăhin ruhsal alemindeki bilgisini çocuğun kaderini belirlemek için kullanır. İkincisi ise Yorubalara göre kăhin, bir sonraki gelecek büyük liderin hangisi olacağını önceden bilebilir. Kăhin ile hamile kadın arınma amaçlı kısa bir ritüelden geçerler; bu ritüel, kadının rahmini beklenen doğum için güvenceye alır.

Hayattaki ikinci büyük aşama doğumun kendisidir; bu eylem kadın tarafından kuytu bir kulübede tatbik edilir. Kadınlar tamamen izole edilirler, çünkü bu halkın inancına göre rahimdeki çocuk yıldızların etkisine, doğanın kokusuna ve annesinin ve cemiyetinin tecrübesine bağımlıdır. Çocuk doğumdan sonra bir Afrikalı din adamına verilir; din adamı bebeğe palm yağı sürer. Daha sonra tanrılara doğum vesilesi ile bir adak sunulur.

Çocukluktan yetişkinliğe geçişte ergenlik ritüelleri devreye girer, bu genellikle sünnet eylemi ile beraber gerçekleşir. Nijerya civarında sünnet merasimi tek kişilik veya gruplar halinde icra edilir. Oğlan sünnetten evvel çıplak soyunur ve kabilenin önde gelenleri tarafından sünnet edilir ve bu merasim esnasında Egungun´un ata maskesi takılır. Genç oğlan sünnet esnasında korkusunu gizlemeye çalışır, çünkü korku zayıflık göstergesi olarak algılanır.

Yorubaların hayatındaki bir sonraki önemli ritüel, hălen kabilenin yaşlıları tarafından ayarlanan, evliliktir. Evliliğin bereketli ve başarılı olması için iki ailede düğünden evvel tanrılara hediye vermek zorundalar. Bu hediye genellikle bir hayvan kurbanından ibarettir. Sonra başlık parası verilir. Bu meblağ gelinin babasına verilir ve kızının üretim kapasitesini telafi olarak görülür. Bu başlık parası bir hayvan olabilir ve çoğunlukla da bir keçi sürüsü olarak ödenir. Düğün günü gelinle damat mutlu bir evlilik ve çok çocuk umudu ile ritüellerden geçerler. Gelin ve arkadaşları evin etrafını dönerler ve dönerken ağıt yakarlar: "Kocama gitmek için evimi terk ediyorum; çocuklarım olsun diye benim için dua et." Sonra damat ilişkiye onay vermeleri umuduyla tanrıya ve atalarına bir kurban sunar.

Herkesin hayattaki son safhası ölümdür ama Yorubalarda ölüm, nihayi son değildir. Onlar ölümü bir nevi atalarıyla buluşmaya giden bir seyahat olarak görürler. Bu inançtan dolayı ruh, atalarını ziyaret edebilmesi için nesnelerle donatılır. Naaş önce yıkanır ve iyi kıyafetlere sokulur, sonra kendi mülkünün yakınındaki bir mezara konulur. Defin merasiminden sonra maskeli Egungun dansözleri gelir ve mülkün her tarafında dans ederler ve ölünün evine girerler. Evin içinde onun sesini taklit ederler, dulu ve yetimleri kutsarlar. En son aşamada ölünün yolculuğu huzurlu geçmesi için tanrılara bir hayvan kurban edilir.

İnançların sadece dini olması gibi bir şart bulunmuyor. İnançlar felsefi de olur.

Din veya felsefenin siyasi amaçla kullanımı aynı sonucu verir: Dini veya felsefi bir görüş biçimini siyasete temel yapmak dogmadır. İnanca dayalı yapılan siyaset biçimlerine ideoloji diyoruz.

Bilimden başka bağlayıcı hiç bir şey yoktur. Sadece bilim bağlayıcıdır ve ilkelerine uyulması zorunludur. Bilimin dışında ancak dogmatik olunur.

Bir bağlayıcılık içerdiğini iddia etmeden dini veya felsefi bir inanca sahip olmakta bir sakınca görülemez, yoktur.

Devlet yönetimini dine de ideolojiye de dayandırmaya kalkışmak aynı derecede yanlıştır. Devlet sadece bilime dayalı yönetilir.

Bu bilince erişememiş kişiler ve halklar elbette var ve çoklar da. Bu bir bilim yoksunluğu, bilinç yoksunluğu.

Bilmek ve bilinç ayrı şeylerdir. Bir konuyu bilmekle o konuda bilinçli olmak farklıdır. Örneğin Kuzey Kore füze yapma bilgisine sahip ama kullanma bilincinden yoksun. Çünkü ideolojik bir devlet. Totaliter bir hanedan yönetimi ideoloji dayatıyor.

Kuzey Kore'de füzeler diktatörün ezici gücünü pekiştirmekten başka bir işleve sahip değil. Dikta aracı. Diktatör diktasını sürdürmek için füze gücüne dayanmak zorunda hissediyor.

İnsanlara neyi vaad ederseniz onu isteyenler etrafınıza toplanır. Dolayısıyla dinlerin insanlara ne vaadettiğine bakarak üyelerinin karakteri ortaya çıkabilir.

Tam tersi olarak da dinlere bakarak üyelerinin karakteri anlaşılabilir.