efelsefe

Ankara'da gitmenizi tavsiye etmediğim az sayıda yer var. Bunları paylaşacağım:

1. Milyon Fest Performance Hall:

   Girişteki bodygardlardan huylanmıştım. Konseri beklerken gittiğim çevre barlar da apaçi dolu. Ortam güzel değil. Geleceğini söyledikleri grup gelmedi. Onun yerine figüran çıkartıp paraları iade etmediler. Rezil bir yer.

2. Congresium:

   Buraya sadece klasik müzik için gidilir (ki yok zaten). Onun dışında müzik etkinliklerine ön sıralardan pahallı bilet almak şartıyla gidilebilir. Sakın buradaki bir tiyatro etkinliğine para harcamayın. 1 sınıf bilet alırsanız önden (en iyi ihtimalle) 40'ıncı sıraya denk geliyorsunuz ya da yanlara denk geliyorsunuz (yeri sizin yerinize bilgisayar seçiyor). Ve sahneyi ancak dürbünle görebiliyorsunuz (futbol sahası kadar salon yapmışlar çünkü). Daha arka sıralardan yer aldıysanız zaten oynu izliyormuş gibi yapan tiplerin arasında kalıyorsunuz.

Dİğer etkinlikler için de: Buraya cemaatçi tarikatçı tipler çok geliyor. Ankarada özellikle tiyatro vs için daha güzel mekanlar var. Çoğunun maliyeti de buradan ucuz. BUrası dünya genelinde gittiğim en saçma sapan yerlerden biri diyebilirim.

1. Olayı bu kadar sıkıcı hale getiren şey oyunun geniş kadrolu / profesyonel bir ekip tarafından oynanılan kaliteli bir oyun olması ve benim de tiyatroyu seven bir insan olmam. Oyun saçma ya da yetersiz olsa, "bu ne biçim oyun" der çıkar giderdim. Beni hataya sürükleyen şey oyunun güzel olması nedeniyle oyunu sonuna kadar izlemek için çağa göstermiş olmam.

2. Fiziksel sorun: Gittiğim yer futbol sahası kadardı. Öyle bir yerde tiyatro izleyecekseniz mutlaka orta-ön bloktan yer almış olmak gerekiyor. ve onun da önünden yer almamışsanız mesela oyuncuların yüz ifadesini filan hiç göremiyorsunuz. Oynunu bir nevi "dinlemiş" oluyorsunuz. Ve ben bileti aylar öncesinden ve en pahallı bileti almış olmama rağmen bana "çok arkalarda" olarak kabul ettiğim bir yer verdiler ve oyunu mümkünü yok oradan izleyemezdim.

3. Deneyime / içgüdüye dayalı bir eyleme girişip önlerde boş bir yere oturmaya çalıştım. Bir yerde adam "ben burayı bilerek boş olarak satın aldım" diyerek beni kovaladı. Diğer yerde de, tiyatro'ya gitmiş olmak için giden bir gencin yanına denk geldim. Adam oyun bitene kadar kımıldanıp, yersiz yere gülüp, öne eğilip filan benim bütün dikkatimi dağıttı (bu konuya başka bir başlıkta da değineceğim). Neticede oyuncuya saygı için bile duramadım ve oradan topukladım.

4. Sebebini araştıracağım. Ama bu gittiğim yerde benim oturmak istediğim ön-orta bölümdeki koltuklardan satın alamıyorum. İnternet sitesine gittiğimde 1. sınıf bilet seçtiğimde bilgisayar bana yan taraflardan veya arkalardan yer veriyor (ki bu bana göre arka, Buradan 3. sınıf bilet alırsan 100 /200 metre gerideki koltuklardan filan yer veriliyor) ve bu oyunu başka yerde izlemek istersem de İstanbul'a gidip orada izlemek zorundayım.

• Yani bana da ders olmuş oldu. Ama bu congresyuma ne zaman gitsem buna benzer bir şey oluyor. Ya yönetimi çok saçma ya da dincilerin filan elinde.

İlginç bir video olmuş.

Benim söyleyeceğim:

Olaya hayvan açısından bakmak lazım. İnsan açısından değil.

Köpek doğada var olan bir canlı değildir. Bizim atalarımız (avcı toplayıcı atalarımız) kurtları evcilleştirmişlerdir. Köpek insanın Kurda uyguladığı doğal seçilimin bir sonucu olarak ortaya çıkan bir canlı türüdür. Kedi de öyle. Bildiğim kadarıyla inek ve koyun gibi hayvanlar da öyle.

BUnun anlamı: Biz onlardan sorumluyuz. Yani bunlar bir sahibin sevgisine, bakımına, yıkamasına, veterinere götürmesine muhtaç hayvanlar. Sokak köpekleri de en kötü ihtimalle çöpten beslenir zaten. Avlanmayı / kendine yetmeyi beceremez.

Ama Türkiye'de kurulan düzen içinde bunlar yaşar mı?

• Evet yaşar.

Yaşamalı mı?

• Onu bilmiyorum. Köpekler çok hızlı ürerler. ve dediğim gibi bir sahibe ihtiyaç duyarlar. Yani tek başlarına belli arsalarda, düzenli bakım olmadan yaşamaları (köpek açısından) iyi mi bilmiyorum.

Barınağa bende inanmıyorum. Çünkü aynı şeye geliyor. Topluyorsan uyutman gerek. Maalesef bu işin başka çözümü de yok.

Tek faydası: Sürekli ezan okunan bölgelerde bazen ezana eşlik ediyorlar. Bence gayet iyi de oluyor. Yani onlar mutlu ben mutlu durumu varsa bu işten zarar da gelmez diye düşünüyorum

@Mertaşkın, içinde söyledi: Ankara için Kara liste

@zafiRa @Leonardo

Ankaranın kızılayı var. Gençlere özel.

Orada yürüyelim, parklarında oturalım, çiftli bisikletlerle yarış yapalım.

Ankara dan fazla bir şey beklenmez. :))

Gezmek için 7. cadde (bahçelievler), Bilkent Üniversitesi çevresi bir de Tunalı filan güzel. Arjantin caddesi de iyidir.

Kızılay'da herkesin birmediği (Nefes Bar gibi) bazı yerler vardır. onlara gidilir. Onun dışında Karanfil Sokak filan vardır. Ama genel olarak biraz varoş kalmış bir bölgedir.

İkinci başlıktaki "cahil" tanımı Kuran'da da aynen öyle geçiyor ve Yaşar Nuri Öztürk birçok kitabında buna değiniyor.

Dini açıdan bu durum bence Nefsin özü olarak karşımıza çıkıyor. Hinduizm'deki "Ego" tanımında da bu böyledir. Nefs / Ego sürekli herşeyi çarpıtır, yanlış algılamamıza / yanılmamıza yol açar veya Kuran'da geçtiği gibi "gerçeği örter".

İslam yani teslimiyet bu "gerçeğin örtülmesi" durumundan kurtulmamızı sağlar. İslam bunun anahtarıdır.

Ve kurandaki bu "gerçeğin örtülmesi" aynı zamanda toplumsal bir durum olarak da karşımıza çıkar. Kuran'da bazı şer odaklarından Mağutlardan söz edilir. Mesela Siyasal İslam böyle bir "gerçeğin üstünü örtme" teşkilatı / şer odağı olarak karşımıza çıkar.

İblis de diğimiz de bunun olmasına yol açan kuvvettir. Okuduklarından ben bunu böyle anladım.

Birinci başlık:

Felsefe dediğimiz Sokrates'İn "bütün bildiğim hiçbirşey bilmediğimdir" sözü ile başlar. Yani kelime anlamı ile "cehaletin" (gerçeği örtmenin) tam tersidir. Çünkü açık açık bilmediğini kabul etmiş bir kere. Önce bu en temel unsuru kabul etmeden kimsenin bir yere varabileceğine ben inanmıyorum. Çünkü "bilmiyorum" müthiş bir potansiyeldir. "Bilmiyorum" aşamasından sonra, "öğrenmeye çalışıyorum" gelir ve zaten bu olmadan yol alamazsın.

BU da aslında saçma bir başlık ama Bazı gençlerin yaptıkları apaçiliklere karşılık böyle bir konu olsa iyi olur diye düşündüm.

1. Tiyatroya gitmek kimseyi entelektüel / kültürlü göstermez. Tiyatro keyif almak / mutlu olmak içindir. O yüzden eğer maça gitmeyi seviyorsan, ya da evde Kurtlar vadisi izlemek istiyorsan, o zaman onu yap. Tiyatronun konusuna filan önceden bakarsın. Sevdiğin de bir etkinlik türüyse zaman ve para ayırıp gelirsinsin ve tadını çıkartırsın. Hepsi bukadar!

2. Kasmaya hiç gerek yok. Bazıları "ben şimdi şuna gülmeliyim", "Oyuncu şimdi şunu yaptı bende şöyle tepki vermeliyim", "Anlıyormuş gibi yapmalıyım" diye kendilerini çok kasıyorlar. Halbuki oyunların %90'ında öyle "anlaşılmayacak" bir şey yoktur. Yaslan arkana, nasıl film izliyorsan öyle izle. komik geliyorsa gül. Hüzünlü geliyorsa hüzünlen. Bi bırak kendini yani. Oyuncu ne yapıyor, adam ne anlatıyor dinlemeye çalış. Kimya dersine gelmedin. Kimya yazılısına / sözlüsüne hiç gelmedin. Bi relax ol yani.

• Ancak şu yapılır: Küçük salonlarda oyuncuya destek olmak için (ter döküyor adam orada) komikse belki biraz fazla gülersin. Güzelse belki biraz fazla alkışlarsın. O şekilde biraz "katılabilirsin". O açıdan.

3. Tiyatroda yemek yanmez, konuşulmaz, fazla hareket edilmez, cep telefonu mümkünse hiç açılmaz, mum gibi oturup izleyeceksin, sıkılıyorsan da arada filan çıkacaksın. Temel mantık budur.

Bizim biraz kültürümüzde vardır. Özellikle pop müzik konserlerinde düm tek tek - düm düm tek diye bir müzik vardır (bana göre hepsi birbirine benzer) millet de eğleniyormuş gibi yapar, onun "eğlence" anlayışı da odur.

/Ben ona da karşıyım. Pop müzik konserine hayatta gitmem. Rock müziği daha çok severim. Adamlar ortalamaysa dinlerim. Adamlar iyiyse biraz kafa sallarım. Adamlar çok iyiyse iyice coşu eşlik ederim. İyi değilse zaten yarım saattir oradan çıkmışımdır.

Yani eğlenirken biraz doğal olmak lazım. Kimse gelip "eğleniyor musun?" diye denetlemeyecek. Ya eğleniyorsundur ya eğlenmiyorsundur. Benim felsefem bu!

@phi

Bizim kuşağımız bu konuyu anlamıyor. Nükleer meselesini bilgisayar oyunu zannediyor.

80'lerin kuşağı konuyu daha iyi anlıyordu.

Reagan ve Gorbatchev Nükleer silahsızlanma anlaşmasını boşuna imzalamadılar.

Yani tamam Rusyaya saygı gösterilsin. Ama Nükleer gücünü kendi deyimiyle "ösel müdahele gücünü" aktive etmesi çok sorumsuz bir hareket. Bu konuda ben de Biden gibi düşünüyorum.

Çünkü çok tehlikeli. Gezegeni / kendini yok edersin.

Uydu düşürme olayı da şöyle: Uzayı yaşanmaz hale getirirsin. Uzay kirliliğine sebep olursun ondan sonra ISS / Uzay turizmi gibi şeyler tarih kitaplarında kalır. (olayı duydunuz mu bilmiyorum: Ruslar birkaç ay önce eski bir uyduyu füze ile düşürdüler. uydu 1000 parça oldu. parçaları mermi gibi uzayda dolaşıyor şimdi. O da büyük sorumsuzluk)

Demek istediğim: BUnlar özgürlüğün değerini bilen milletler. SOvyetlerden 30 sene önce koptukları için milliyetçilik / bağımsızlık duyguları çok yüksek. Askerleri / orduları da son derecede eğitimli ve disiplinli. Tabi Hong-Kong ve Taiwan gibi, aynı millet / yakın millet olsalar bile tek adam rejimini istemiyorlar. + Ruslar da aslında bu savaşa karşı. Gerçekte Putin + kleptokratlarını kimse istemiyor. Bir de adam deli: Ukraynalılara "nazi" filan demiş. + Ukrayna'da 18-60 yaş arası kişilerin ülkeden ayrılmasına izin de verilmiyor. Yani savaşacaklar.

Ama neticede karşılarında dünyanın iki numaralı ordusu var.

Benim duygusal olmama yol açan: Kovid bir yandan / orman yangınları / müsilaj bir yandan, Suriye / Afganistan bir yandan. Şu anda bir tek Putin ve onun 3.üncü dünya savaşı planları eksikti. Şİmdi tamam olduk

BUna benzer malzemelerle ilgili haberler var. Biran önce plastiği bırakıp bunlara geçmemiz gerekiyor.

Ben şöyle düşünüyorum:

1950 / 1960'lardaki toplum da sanayi toplumuydu. Ama bazı istisnalar hariç insanrın kullandığı her şey (file şeklinde pazar torbaları, süpermarketlerde kağıt poşetler, süt için cam şişeler, yiyecek taşımak için metal sefer tasları) doğada çözülebilir idi. O zamanın elbiseleri doğada 100% çözünür malzemeden. Bizim elbiselerimiz plastik içeriyor ve doğada kirliliğe yol açıyor.

• o zamnın insanları da da az yiyecek atarmış ve bize göre suyu filan daha idareli kullanırmış.

Bu da demek oluyor ki sanayi toplumu olarak, belki de 1950'lerden de öğreneceklerimiz vardır.

Temiz enerji, nüfus planlaması ve döngüsel ekonomiyi gerçekleştirirsek bu kentsel / sanayi toplumu modelimizi gelecekte de sürdürebiliriz.

@phi

Konular başlıklar filan hoşuma gitti. >Hem okuyorum. Hem Yazıyorum.

@düşüntaşın

• Ülke dağılmaz. Ukraynalılar 19 yy'dan beri özgür olmaya çalışan çok ulusalcı bir millet. Yani çatışmalar devam ederse hem Ukraynalılar, hem de Ruslar bir sürü kayıp verecek.

• Bana hatırlattığı ülke Kurtuluş savaşı ve Türkiye

-O benzetmede haklısınız. Zaten o yüzden batı Rusların Doğalgazı kesmesini göze alıp yaptırım uyguluyor. Hitler 2.0 olmasın diye.

• Türk ekonomisin sallanması bence iyi bir şey. Çünkü bu millet biraz olsun sallanmayı hak etti (haksız mıyım?)

• Nato bir savunma ittifakıdır. örneğin Nato Ukraynayı 10 sene önce almış olsaydı RUsya Ukraynaya saldıramayacaktı. NATO Rusya için tehdit değildir. Rusya komşuları için tehdittir. Şu anda Rusya saldırıyor, NATO değil.

• Ben o kadar karamsar değilim. Ama bugün izlediklerimden anladığım kadarıyla Moldova'Ya da biraz niyeti var gibi. (Ama zaten çok fakir bir ülkeymiş, inşallah yapmaz diyorum).

• Tarafsız değiliz çünkü 1) NATO üyesiyiz (iyiki de öyleyiz), 2) Tayyip ve Putinin arası çok iyi. Yani büüyük çapta değil ama arada kalma ihtimalimiz var. BU sene turizm sektörü de beklenen çıkışı yapamayacak.

• Kırmızı çizgi Ukrayna'dır. Putin bu kadar sert direniş beklemiyordu. Hesap hatası yaptı. Gerçekten soğuk kanlı bir liderse hatasını anlayıp bir şekilde çekilecektir. Ben öyle düşünüyorum.

• Yaptırımlar herkesi etkileyecek. Fosil enerjilerden uzaklaşıp iklim krizini atlatmaya çalıştığımız dönemde dünyanın yeni bir Çin-Rusya ittifakı ile kutuplaşması ciddi zaman kaybına yol açacaktır.

Rusya'dan bir sürü Nikel benzeri maden çıkıyor örneğin. Bu maddeler de elektrikli arabaların aküsü için gerekli.

2. Rusya ISS'de filan da önemli rol oynuyor. Yani Rusya'nın bu şekilde dışlanmasının herkes üzerinde sonucu olacaktır. Brezilyada Jair Bolsonaro bile (Rusya'dan gübre aldığı için) "ben taarafsızım" ayağına yatmaya filan çalışıyor. Yani küresel ekonomide ekonomik ambargo korkunç bir şey. Zaten dünya Kovid Krizini yeni aşmış. Şimdi bir de bu çıktı.

Ben en iyi çare bir saray darbesi diyorum. Ya da 1989'daki gibi yeni bir halk ayaklanması olması lazım.

Bir de: Yeltsin'i beceriksiz / alkolik bilirdik. Ara da bul şimdi Boris Yeltsin gibi bir Rus liderini.

/Dünya 90'larda Ruslara yardım edecekti. Liberal ekonomiye geçiş daaha düzenli / kontrollü yapılsaydı şimdi başımıza böyle şeyler gelmezdi belki.

@bilgisezgi

Fransızca kitaplar var ama önemli olduğu için saklıyorum.

Nasıl yani gerçek mi?

Herkese merhabalar,

İlginç bir foruma benziyor. Bende geldim

@bilgisezgi

Ama ben böyle bir durumda tarafsız olamam ki.

"ABD propagandası" demişsiniz. Ama ben bilgi kaynaklarımı hep iyi seçerim. Mesela Sputnik News okumam. Aynı şekilde mesela FOX News de okumam. Sadece en ciddi, en itibarlı haber kaynaklarını okurum. BU haber kaynakları da kesinlikle "ABD propagandası" değildir.

Rusya en son bağımsız haber kaynaklarını önceki hafta yasakladı. Peki ben RUslara ait hangi haber kaynağını okuyabilirim?

Bir de Rus halkının kendisi de şu anda haber okumuyor. Çoğu Siyaseti yöneticilere bırakmış ve TV haberi / rasyo haberi dinlemiyor gazete falan da okumyor. (Niye okusun ki zaten?)

Bizim sol keismde 70'lerden kalma bir Rus sevgisi var. Ama şuna dikkat edin. Rus propaganda makinesi sizin bu sevginizi tanımakta ve kendi menfaati için kullanmakta çok başarılı.

Mesela hale kendini "anti-emperyalist / anti-nazi" gibi göstermeye çalışıyor. Benim için bunlar boş laftır. "NATO dibime kadar geldi" iddiası da öyle. Adamın ağzından çıkan her şey yalan. Bana son bir ayda Putin'İn söylemiş olduğu ve yalan olmayan bir tek şey söyleyebilir misin?

Benim belirli kriterlerim yok. Kafalar ya uyuşuyordur, ya da uyuşmuyordur.

Ama Kereste'nin dediği de doğru. Belli bir yaştan sonra hangi ortamda olduğun da önemli. Bazı ortamlarda kısa süreli de olsa, insanlarla sosyalleşebiliyorsun. Diğer bazı ortamlarda (mesela yüksek lisans dönemi diyim) insanların birbirinden çok fazla haberi olmayabiliyor. Ama lise-ortaokul arkadaşlıkları da bitmeden son 5-6 ay öncesinde beni baymaya başlamıştı. Bence yetişkinlik dönemi dostlukları daha keyifli. Ama çocukluk arkadaşlıklarını yetişkinlikte de sürdürebilenleri (kendim öyle bir şey yapamadığım için) biraz kıskanmıyor değilim.

@Mertaşkın

Ben biraz kitlenmiş vaziyetteyim.

@phi

Ukrayna'nın iç meselelerini bilmiyorum.

Bildiğim:

1. Ukraynalılar özgür / bağımsız olmak istiyorlar ve Çin'den bile buna saygı gösterilmesi gerektiği yönünde yorum geldi. Zelensky de onların seçim yoluyla gelmiş lideri. Öteki Poroşenko gibi çakma bir lider değil.

2. Rusya oligarşi ile yönetiliyor. Zaten Yaptırımların içinde bunların yatlarına / özel uçaklarına / banka hesaplarına / Londradaki gayrimenkullerine el koymak da var.

Ama öyle bile olsa Rusların orada işi yok. Ukrayna'lılar (diktatör bile olsa) Putini provoke edecek bir şey yapmadılar. Zaten hakkı da yok. Kukla hükümet olsa da öyle bir hakkı yok.

Ben bu konuda daha çok şunu düşünüyorum:

KOmşu sayılacak bir ülkede savaş çıktı.

Ben sosyal medya kullanmıyorum. Resim / video paylaşmak da istemiyorum. Hatta konuşmak bile istemiyorum. Ama 2000'li yıllarda olsaydık o zamanlar sıfır forum filan vardı. Gidip öyle bir yerde yaşanan şeyin büyüklüğünü konuşmak isterdim.

Ya ben bulamıyorum. Ya da arama motorundan çıka çıka böyle bir şey çıkıyor.

Cevap olarak da:

Dezenformasyon denen bir şey var. Adam kaçmak bir yana rus birliklerinin geldiğini bile bile başkenti terk etmem diyor.

Daha da yazarım ama bir sürü şey yazıp kimsenin okumadığı yeni bir yazı olsun da istemiyorum.

Dediğim gibi forum bir paylaşım platformudur. Ama paylaşım filan kamdı:

2-3 senedir "felsefe / forum" kelimelerini google'dan arattığımda, büyücü sitesi / islamcı sitesi / trol sitesi çıkıyor. eski usül bir sohbet / paylaşım platformuna rastlamadım.

Ama şu da var: konuşmayı istediğim bir şey yaşanıyor. Ama konuşamıyorum. Adam mikrofonu kapatmış demek ki

Benim bu konuda şöyle bir görüşüm var.

"Büyük İskender" filmini izlediyseniz aslında söz konusu dönemde Mısız ve Mezopotamya topraklarının lüks tüketimi ve zenginlik bakımından Yunanistan'ın ne kadar ilerisinde olduğunu görebilirsiniz.

Benim varsayımım şudur: Yunan-Roma mitolojisinde ben çoğu zaman bu mitolojideki varlıkların gerçek ilahlar olmadıkları, bunlardan her birinin belirli ilkeleri temsil eden "idealar" oldukları izlenimine kapılıyorum. BU Yüzden Yunan Trajedyalarında filan aslında insanlar bir nevi düşünmeye sevk edilirler.

Yani Doğu bu dönemde biraz rahata alışmış ve otoriter / dogmatik bir medeniyet. Yunan kent devletleri ise daha mütevazi, ama aynı zamanda savaşçı / mücadeleci, ve diğer yandan sanat alanında ilerlemeye çalışan ve politika sahnesinde bazı denemeler yapan unsurlar. Bir de Yunanlılarda imparatorluk / krallık yok. Kent-devletler var. BU yüzden zaten kaotik / çok sesli bir oluşum.

Böylece (benim algım). Mısır / Mezopotamya gibi ülkelerden gelen unsurları içselleştirip daha iyisini üretmek konusunda başarılı oluyorlar. Mimarlıkta / sanatta bu böyle. Matematik / bilim ve felsefe de de öyle. Çünkü bu oluşumların ilk hali de aslında eski mısır kaynaklı.

• Yani birçok unsurun birleşimi var diyebiliriz.

Bir de: Akdeniz o dönemin süper-otoyolu işlevi görüyor. Hindistan ve Çinde böyle bir şey yok. Akdeniz ve ötesindeki seyahat edilebilir denizler farklı iklimleri / kültürleri / coğrafyaları (Fenikeliler zamanından ve öncesinden beri) bir araya getiriyor ve dikkat ederseniz ROma / Kartaga ve Yunanlılar bu dev otoyolun tam da orta yerinde bulunuyorlar.

BU da çok önemli bir etken.